مستم امشب من ز صهبای امام عسکری            سر نهم در سجده بر پای امام عسکری

فوق عرش حق بود جای امام عسکری            سوز نی باشد چو از نای امام عسکری

ایهاالاحباب عالم غرق شور و شادی ست
صاحب این جشن فرخنده امام هادی ست
هرکه را دیدم در این عالم ترا شد مشتری            در میان خوبرویان از همه کس بهتری
آفرینش را ز نور طلعتت زیب و فری            السلام ای وارث حـیـدر؛ امام عسکری
ای ابالمهدی به خاک مقدمت سرمی‌نهم
در ره مـهـدی تـمام هـستـیم را می‌دهم
در رهت بنـشسته‌ام گـشتم گدای سامرا            در سرم باشد هـمیـشه تا هـوای سامرا
صوت من پیچیده آقا در فضای سامرا            شاهـد حـالـم بود امـشب خـدای سـامرا
آمدم در بین سرداب و دلم از غم گرفت
چشمهایم اشک از سرچشمۀ زمزم گرفت
در شب میـلاد تو دلهـا هـوایی می‌شود            عشق می‌آید سراغـم سامـرایی می‌شود
از تجـلای جـمالـت کـبـریـایی می‌شود            هر که آید در کنارت کربلایی می‌شود
کعبه‌ای و قـبله‌گاه عالـمی روی تو شد
گرنرفتی ‌مکه حج‌ّحاجیان سوی تو شد